Λεμφοίδημα 

Το λεμφοίδημα είναι μια πάθηση που χαρακτηρίζεται πρήξιμο (οίδημα) κάποιου μέλους του σώματος. Εκτός από τα αιμοφόρα αγγεία, στο σώμα υπάρχουν τα λεμφαγγεία, που ανήκουν στο λεγόμενο λεμφικό σύστημα. Τα λεμφαγγεία συλλέγουν ένα υγρό (τη λέμφο), που αποτελείται από πρωτεΐνες, νερό, άλατα, λιπίδια και απόβλητες ουσίες από τα κύτταρα του σώματος, και το μεταφέρουν στους λεμφαδένες. Οι λεμφαδένες είναι σταθμοί στη ροή της λέμφου, όπου φιλτράρεται από τα άχρηστα προϊόντα και τα ξένα υλικά, και μετά επιστρέφει στην κυκλοφορία του αίματος.

Αν το λεμφικό σύστημα ενός μέλους δεν έχει αναπτυχθεί καλά ή αν αποφραχθεί από κάποια αιτία, τότε μπορεί να γίνει συσσώρευση υπέρμετρης ποσότητας λέμφου στο μέλος και να εμφανιστεί το λεμφοίδημα.

Η πιο συχνή αιτία είναι να γεννηθήκατε χωρίς αρκετά λεμφαγγεία. Αυτό είναι το πρωτοπαθές λεμφοίδημα. Αν υπάρχουν πολύ λίγα λεμφαγγεία, το πρήξιμο μπορεί να αρχίσει στην εφηβεία ή και νωρίτερα. Σε λιγότερο σοβαρές περιπτώσεις, τα λεμφαγγεία τα βγάζουν πέρα για μερικά χρόνια και το πρόβλημα εμφανίζεται αργότερα.

Λεμφοίδημα μπορεί να συμβεί σε ασθενείς με βλάβη των λεμφαγγείων που οφείλεται σε εγχείρηση, τραύμα, ακτινοθεραπεία για καρκίνο, καρκινική προσβολή των λεμφαδένων, αρθρίτιδα (ρευματοειδής, ψωριασική), ή οξεία λοίμωξη. Υπάρχουν τέλος μερικά πολύ σπάνια τροπικά παράσιτα που προσβάλλουν και κλείνουν τα λεμφαγγεία (Φιλαρίαση). Αυτά δεν ζουν στην Ευρώπη. Οι παραπάνω τύποι λεμφοιδήματος ονομάζονται δευτεροπαθές λεμφοίδημα. Τα στάδια του λεμφοιδήματος είναι:

Στάδιο 0 – Σημαίνει ότι το οίδημα δεν είναι ακόμη ορατό αν και υπάρχει βλάβη στο λεμφικό σύστημα του άκρου. Το στάδιο αυτό μπορεί να υπάρχει επί μήνες ή έτη πριν εμφανιστεί το οίδημα

Στάδιο Ι – Σημαίνει ότι δημιουργείται εντύπωμα όταν πιεστεί το δέρμα. Η ανάρροπη θέση του άκρου μειώνει το οίδημα («αυθόρμητα αναστρέψιμο στάδιο»)

Στάδιο ΙΙ – Σημαίνει ότι δε δημιουργείται εντύπωμα όταν πιεστεί το δέρμα. Η ανάρροπη θέση του άκρου δε μειώνει το οίδημα («αυθόρμητα μη αναστρέψιμο στάδιο»)

Στάδιο ΙΙΙ – Σημαίνει ότι υπάρχει εκτεταμένη ανάπτυξη ιστού με σκλήρυνση του δέρματος και του υποδόριου λίπους. Το προσβεβλημένο άκρο είναι διογκωμένο και η υφή του δέρματος έχει μεταβληθεί.

Χωρίς θεραπεία στο χρόνιο λεμφοίδημα, το δέρμα είναι ξηρό και σκασμένο. Με την πάροδο των ετών, παχαίνει και μπορεί να εμφανίσει θηλωμάτωση (σαν μικρές φυσαλίδες) και λεμφοστατική υπερκεράτωση. Γίνεται επιρρεπές σε λοιμώξεις Σε λεμφοίδημα κάτω μέλους, η δημιουργία άτονων ελκών (δηλαδή, πληγών που δεν κλείνουν) είναι σπάνια, αλλά μπορεί να συμβεί.